ใกล้เธอทีไรก็ยิ่งประหม่า
ได้ยินแม้เสียงของนาฬิกา
และก็ไม่กล้าจะพูดสักคำไม่รู้ทำไม
บอกคำว่ารักในใจเบาๆ
ฝากลมและฟ้าให้คอยเป็นเงา
ให้คนเหงาๆ คนหนึ่ง
ได้ขอมีเธอเก็บอยู่ ในหัวใจ
ฉันกลัว ไม่รู้ว่าเธอ
จะเข้าใจฉันไหม กลัวเสียเธอไป
ต้องเก็บเป็นความลับมานาน
ต้องเก็บอยู่อย่างนั้นลึกในใจ
อาจดูเหมือนยิ่งใกล้ยิ่งไกล เมื่อเราได้เจอกัน
(อย่ากลัวว่าฉันจะไม่เข้าใจ)
เก็บเป็นความลับในใจ
เก็บมันเอาไว้ยิ่งทรมาน
อยากบอกเธอให้รู้สักวัน ว่าฉันรักเธอ
(อยากให้เธอรู้ฉันก็รักเธอ)
อย่ามองว่าฉันเป็นตัวประหลาด
อยากให้เธอนั้นได้ให้โอกาส
มองให้ชัดๆ ว่าคนๆ นี้นั้นเป็นยังไง
บางสิ่งที่ฉันก็พูดไม่ออก
อยากมีสักวันที่ฉันได้บอก
บอกให้เธอรู้ทุกเรื่องที่
ฉันต้องซ่อนมันอยู่ ในหัวใจ
ฉันกลัว ไม่รู้ว่าเธอ
จะใจตรงกันไหม กลัวเสียเธอไป
ต้องเก็บเป็นความลับมานาน
ต้องเก็บอยู่อย่างนั้นลึกในใจ
อาจดูเหมือนยิ่งใกล้ยิ่งไกล เมื่อเราได้เจอกัน
(อย่ากลัวว่าฉันจะไม่เข้าใจ)
เก็บเป็นความลับในใจ
เก็บมันเอาไว้ยิ่งทรมาน
อยากบอกเธอให้รู้สักวัน ว่าฉันรักเธอ
(อยากให้เธอรู้ฉันก็รักเธอ)
ต้องเก็บเป็นความลับมานาน
ต้องเก็บอยู่อย่างนั้นลึกในใจ
อาจดูเหมือนยิ่งใกล้ยิ่งไกล เมื่อเราได้เจอกัน
(อย่ากลัวว่าฉันจะไม่เข้าใจ)
เก็บเป็นความลับในใจ
เก็บมันเอาไว้ยิ่งทรมาน
อยากบอกเธอให้รู้สักวัน ว่าฉันรักเธอ
(อยากให้เธอรู้ฉันก็รักเธอ)